Her Şey Eskir

Hayatta size tutunacak bir kızınız var ise; iki kat daha fazla düşünmelisiniz yaptıklarınızı yapacaklarınızı. Tam bundan on üç yıl öncesine dayanıyordu yaşadığım onca şey. Duygu yoğunluğu kırgınlıklar, bıkkınlıklar, haykırışlar. Erkek anneleri darılmasın ki erkekler daha da tutunabilir olarak yetiyorken bu dünyada; kız çocukları kadar masum, savunmasız kim vardır ki hayatta…

Ben de küçük yaşta anne olanlardanım aslında. Ne kadarı iyi ne kadarı kötü bilemesem de o zamanlar için kızım tek varlığımdı ve tek dayanağımdı. Şimdi anne olanların iç geçirdiğini sezer gibiyim. O kadar koşuşturmanın arasında ona tüm varlığıyla iyi bir gelecek verebilmek, mutlu olmasını sağlayabilmek ve hiç ağlamamasını başarabilmek… Zordur; bilirim.

Aslında kız çocukları doğmadan önce başlar hayat ile mücadeleleri. Kimi ailelerde kız çocuğu olmak kadar onu dünyaya getiren anne için de durum çok zordur. Erkek evlat veremediğin sürece kadınlık değerin yoktur; kız evlat olduğun sürece yüktür yerin baba ocağında.

Kızımın olacağını duyduğum anda garip hissettim çok sevinmiş olmama rağmen bir taraftan da hayattaki yerini düşündüğümde içim sızladı, benim yaşadıklarımı yaşamamasıydı tek dileğim.

Düşünün ki kızınız oluyor tüm emeklerinizle büyütüyorsunuz ve saç teline zarar gelmesini istemezken kader denilen olay oyunlarını birer birer oynayıp kırıveriyor. Hem de her yerinden!

Dört duvar denilen yerin arasında kalır ister istemez yaşananlar. Çok sevdiğim bir yazarın sözlerini hatırlardım kimi zaman: “Baban her şeyi eskitir derdi annem” Bu söz her şeyi açıklamaya yeter bazen düşündüğünüzde. Kimin hayatında bu satırlara yer yoktur ki.