Hayal Kahvesi

Günler normal seyrinde devam ederken rutinlikten çıkmanın yollarını ararken telefon ile bir görüşme yaptığım sırada çıka geldi yanıma; elinde zarf ve iliştirilmiş bir not… Sormaya fırsatım olamadan uzaklaştı yanımdan. Sadece bakakalmıştım arkasından şaşkınlıkla. Çok geçmeden içinde ne olduğunu anlayamadığım zarfın üzerine baktım ve bilet olduğunu anladım. İçinden çıkartmadan önce notu okuduğumda yüzümde tam da içinde yazdığı gibi gülümseme belirdi.

“Zarfı açtığında yüzündeki belirecek olan gülümsemeyi tahmin edebiliyorum”

İçinden çıkan iki kişilik bilet Mehmet Erdem’in konserine. Barış Manço şarkılarıyla büyüyen ve vefatından sonra hıçkırarak ağlayan ben şimdilerde onun şarkılarını seslendiren ve bir daha hayata döndüren sesini ve yorumunu çok beğendiğim dinlediğimde ise keyif aldığım kişinin konserine idi. İçimde inanılmaz bir mutluluk vardı ve yine ben doğru adamı sevmiş olmanın mutluluğunu yaşadım bir kez daha.

Sevgi neydi? Sevgi emekti! Karşılık beklemeden...

Konserin olacağı yere doğru giderken köyden indim şehre misali garip hissettim kendimi. Nasıl bir yer olduğunu bilmediğim için Hayal Kahvesinin. Otuz yaşına gelmiş biri olabilirim ama en son babama “beni konsere götürür müsün ?”diye sorduğumda yaşım dokuzdu. Elimizde biletler kapıdan içeri girdik yabancı şarkıların eşlik ettiği bir süreden sonra sahnede mor ışıklar belirdi ve sahnede ekranda görmeye alışık olduğum şarkıcı karşımdaydı. Çocuklar gibi şen olur ya insan evet işte aynen öyleydim. Dinledim dinledim başımı sevdiğim adamamın omzuna koyup. İşte en çok sevdiğim o şarkı “Kırk yılda bir gelir Barış gibisi” 😊

 “Hayal” ettiğim her şeyi bana yaşatan kalbimi emanet ettiğim. 

Sayın Hasçelik iyi ki varsın .