Bir Lokma Sevda

Elinde çiçekler kapıdan içeriye henüz girmişti ki karşılaştığı görüntü ellerinden çiçeklerin düşmesine neden olmuştu. Son defa baktı sevdiği kadının yüzüne. Yerde yatan cansız bedeni onu ne kadar da sevdiğini tekrardan hatırlatmıştı. İçi yanmış, canı acımıştı. Oysaki çoktan umudunu kaybetmişti ilişkileri için. Kadın sevmemeye çalışıyor, adam duymak istemiyordu…

Mutfaktan gelen her sessizlik kadının yokluğunu biraz daha fazla anımsatır olmuştu her geçen gün. Kadın, öylesine uzaklaşıyordu ki adamdan; her geçen zaman kahır nedeni oluyordu onun için. Nazlı artık her geçen gün daha da ağırlaşıyordu. Hastalığından kimseye bahsetmek istemiyor ve kimseye söylemiyordu. Bir lokma sevdayla başlamıştı halbuki çok değer verdikleri evlilikleri. Şimdi bu hastalıktan bahsetmese haksızlık etmez miydi kocasına? Nicedir kendini her geçen gün daha da yorgun hissediyordu. Saçları dökülmeye başlamıştı ki Doruk’un fark etmesi uzun sürmemişti. Bir şeyler ters gidiyordu ve Nazlı eskisi gibi değildi. Çabuk yoruluyor, nefes almakta bile zorlanıyordu. O tahammül edilemez sessizlikte Nazlı'nın nefesi bile duyulmaz olmuştu.  Doruk karısının uyumasını bekliyordu gidip saçlarını okşuyor, yanağından öpüyordu.  Ancak bu şekilde Nazlı’ya yakın olabiliyordu…

Doruk,  Nazlı'nın geriye kalan eşyalarına dokunuyor, karısının kokusunu hissetmeye çalışıyordu. Canı bedeninden sökülüyordu sanki her baktığında o giysilere.  Komodinin üzerinde duran fotoğrafa bakmak için elini uzattı. Çerçevenin ardından çıkan bir kağıt ve kağıtta yazanlar şu şekildeydi;

En değerli varlığım, kocam;

Bu mektubu bulman çok zaman almamıştır tahminim. Bilirim ki fotoğrafım ile avunmaya çalışacak o yüreğin. Ben hastayım, hastaydım. Bu mektubu bulmuşsan ben ölümün o soğuk nefesini tatmışım demektir. Senden uzak durmak istedim ki belki hayatına biri girer ve ben seni bu hayatta yalnız bırakmamış olurum diye.  Benden bir nebze de olsa uzaklaş istemiştim kendimce.  Bil ki sana sırtımı dönmek kolay olmadı. Her akşam öpmeni ve saçlarımı okşaman ile yetindim bir lokma sevda ile yetindiğim o vakitlerdeki gibi. Ben seni hep sevdim. Unutma beni ve çiçekleri.

Bir kadın bir adamı bir lokma sevda ile sevmişti…