Ay Işığı

Yıldızları izliyordu gecenin karanlığında. Öyle parlıyorlardı ki yalnızlığı onu hiç korkutmuyordu. Yalnızlık ömür boyu mu misafir kalırdı kimi insanların hayatında? Mine'nin hayatında belki de kapadığı kapılardan dolayı yalnızlık onu çok sevmişti. 

Kumsalın gündüzden kalma sıcaklığı ayaklarını ısıtıyordu Eylül akşamının serinliğinde…

Derken elinde bir şarap şişesi, iki kadeh ile ayakta duran adam sıcacık gülümsemişti. Mine, henüz otuz yaşın vermiş olduğu o mahmurluktan çıkamamıştı. Hayat kısaydı ve çalan kapıyı açmamak için direnecek dermanı bile yokken, açılmasını beklemeden çoktan içeri girmeye niyetliydi Mete.

İki kadeh şarap, ay ışığı ve parlayan yıldızlar şahitlik ediyordu bir aşkın var oluşuna…