Misafir

Elinde sandaletleri çıplak ayakları ile kumsalın serinliğinde yürürken birden iki damla süzüldü yanaklarından.  “Yok, canım” dedi kendince “Bunlar olsa olsa yağmur damlaları olur”. “Hem gözlerimden neden yaş süzülsün ki !” diye söylenirken yanına yaklaşan golden cinsi güzel mi güzel bir yavru köpek yanaştı.

Islanmış ayakları ile deniz kenarında zorlukla yürüyen Deva, ayaklarını acıtan çakıl taşlarını temizleyip köpeği sevmek için yamacında duran sandalyeye oturdu. Çok küçüktü köpek,  belli ki terk edilmişti. Göz göze geldiklerinde anladı ki yağmur damlası sandığı gözyaşları aslında terk edilmişliğin eseriydi. Köpek ile bir başlarına kalakaldılar bir süre batan güneşe karşı…

İkisinin de gözleri yaşlı, ikisi de terk edilmişti…

Nefes nefese Püskülü arayan Derman uzaktan anca seçebildi onu. Yerinden fırlayıp sahibine doğru koşarken; Deva öylece ne baktı ardından mutlulukla. Yerinden kalktı, sandaletlerini eline aldı ve akşam güneşini ardında bırakarak yoluna devam etti.

Bir süre sonra yanında beliren bir adam ve bir köpek;  Deva'nın hayatına giren en güzel misafir oldular.