Camdan Bakan Kız

Camdan bakıyorum, mutfak penceresinden gelen o koku beni uzaklara götürüyor. Nereye mi? Hadi gelin anlatayım size. Çok özlediğim o zamanlara. O zamanlar dediysem de çok olmasa da bir yirmi yıl öncesine. Çocukluk yıllarımda ne güzel anılar biriktirmişim bilmeden. Her birini hafızama yazmışım teker teker. Her zaman görsel hafızası kuvvetli olanlardandım. Siz de öyleyseniz hikâyemi canlandırmaya ne dersiniz?

Kendimin küçük, binaların ise şimdiki kadar olmasa da bana göre büyük olduğu zamanlardı. Mutfak penceresinden bakıyorum, büyük bir marifetti benim için. Boyumu geçen pencereden ayaklarımı kaldırarak bakmak ne kadar da eğlenceli gelirdi. Yukarıya doğru çıkan yemek kokuları sarardı her yeri. Akşam olduğu vakit mutfaklarda bir telaş başlardı; o yıllarda çalışan kadın sayısı günümüze göre oldukça az olduğundan, her kadın evinin çalışanıydı. Her daireden sesler yükselirdi. Annem de babamın gelişine yakın hazır ederdi sofrayı. Üst komşumuzun yaptığı lahana sarmasının o muhteşem kokusu, alt komşumuzun yaptığı yoğurtlu ot kavurmasının kokuları birbirine karışırdı. Bilirdim ki onlarda pişen bize, bizde pişen onlara düşerdi… Şimdilerde komşu komşunun külüne muhtaç olsa dahi çalmıyor kapısını. Nedir bu çekintimiz böyle! Neyse ki biz o kültürü devam ettiriyoruz elimizden geldiğince.  Çocukmuşuz, birbirimize yarenlik edermişiz. Büyük küçük ayırt etmemişiz. Apartman demek, komşu demek aile demekti o yıllarda. Kapıların ardında kalmazdı şen kahkahalar. Her eve yansırdı. Bir akşam üst komşudaysak diğer akşam alt komşuda olurduk. Kimi akşamlar da bizde toplanırdık. Büyük olanlar evlerinde kalır, küçük olanlar ise oyunlara dalardı. Şimdiki gibi işten çık eve git, ev işleri ile ilgilen yoktu. Bir de çocuk varsa onun ihtiyaçları ile ilgilen. Daha mı kolaymış o senelerde yaşam? Yenecek çok ekmek olmasa da ocakta yemek kaynıyormuş ya, bu yetiyormuş demek. Kahvelerin bile hatırı kalmamış artık. Bir kafede o çok meşhur olan kahveler içilirken; bir başka yerde yerini diğer çeşitlerine bırakıyor. Oysa kahveler uzun soluklu sohbetlerin şahidi değil midir?             

                Camdan uzanmış bakıyorum, lahana sarması kokusu sarıyor her yanı. Gidiyorum o anlara hemen.  Şimdi beklemiyor öyle Huriye teyzesinden gelecek, kendi payına düşen lahana sarmasını.